ARTHUR SCHOPANHAURUN İNSAN DOĞASI HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ

arthur schopenhauer, 19. yüzyıl filozoflarından biri olarak insan doğası hakkında çeşitli görüşler ileri sürmüştür. schopenhauer'a göre, insan doğası temelde irade ve isteklerle şekillenir. insanın içindeki bu irade ve istekler, onun davranışlarını belirleyen en önemli etkenlerdir.



schopenhauer'a göre, insanın temel amacı mutluluktur ancak bu mutluluğa ulaşmak için sürekli bir arayış içindedir. insanın sahip olduğu istekler ve arzular ise onun mutluluğuna engel olabilir. schopenhauer'a göre, insanın en büyük düşmanı kendi içindeki isteklerdir çünkü bu istekler insana sürekli bir tatminsizlik duygusu yaşatır.

schopenhauer ayrıca insanların egoist olduğunu ve kendi çıkarlarını her şeyin önünde tuttuklarını savunmuştur. ona göre, insanlar genellikle başkalarının acısını umursamazlar ve sadece kendi çıkarları doğrultusunda hareket ederler.

insan doğasının kökenine inen schopenhauer, insanoğlunun aslında hayvanların daha gelişmiş bir versiyonu olduğunu iddia etmiştir. ona göre, insan da diğer canlılar gibi temel ihtiyaçları olan beslenme, barınma ve üreme gibi konularda hareket eder.

arthur schopenhauer'un insan doğası hakkındaki görüşleri oldukça pesimisttir. ona göre insanoğlu sürekli bir tatminsizlik içindedir ve aslında egoist bir yapıya sahiptir. ancak yine de schopenhauer'un felsefesi üzerinden bakıldığında insanoğlunun kendini anlamaya çalışması ve mutluluğu bulmaya çalışması da önemlidir.