EPİKÜRCÜLÜK

epikürcülük, antik yunan felsefesi içinde yer alan bir öğretidir. bu öğreti, epikuros tarafından kurulmuştur ve insanların mutluluğunu sağlamak için hayatın anlamını araştırmıştır. epikürcüler, insanların mutluluğunun kaynağı olarak zevkleri görmüşlerdir.



epikürcülerin temel düşüncesi, insanların doğal arzularının tatmin edilmesinin onları mutlu edeceği yönündedir. ancak bu arzuların sınırlı olması gerektiği düşünülür. çünkü aşırıya kaçmak insana zarar verebilir ve mutsuzluğa neden olabilir.

epikür'ün felsefesine göre, insanlar hayatta en önemli şey olan mutluluğu elde etmek için akıl yoluyla düşünmeli ve mantıklı kararlar vermeliydi. bu nedenle epikür'ün önerisi doğrultusunda insanlar kendilerini zevklerden uzak tutarak daha az stresli bir yaşam sürdürmeye çalışmalıdır.

epikürcüler aynı zamanda tanrı'nın varlığına inanmışlardır ancak tanrının evreni yönettiği konusunda farklı görüşleri vardır. bazıları tanrının evreni kontrol ettiği görüşünde iken bazısı ise tanrının evrene müdahale etmediği görüşündedir.

epikürcüler, insanların ölüm korkusundan kurtulmak için de çeşitli öneriler sunmuştur. onlara göre, ölüm bir son değil sadece bir dönüşümdür ve insanlar bu dönüşümün ardından başka bir dünyada var olmaya devam ederler.

epikürcülük felsefesi insanların mutluluğunu sağlamak için zevkleri doğru kullanmayı ve aklı kullanarak mantıklı kararlar vermeyi savunur. bu felsefe aynı zamanda ölüm korkusundan kurtulmak için de çözümler sunar. epikür'ün felsefesi günümüzde hala etkisini sürdürmektedir ve insanların hayatlarına yön vermektedir.