etik değerler, insanların doğru ve yanlış arasındaki ayrımı yapmalarına yardımcı olan, toplumun kabul ettiği ve paylaştığı değerlerdir. bu değerler, bireyin davranışlarını yönlendirirken aynı zamanda toplumun düzenini sağlamaya da yardımcı olur. etik değerlerin kaynağı ise farklı düşünce okullarına göre değişebilir.
birinci düşünce okulu, etik değerlerin kaynağının tanrı veya dini inançlar olduğunu savunur. bu görüşe göre, doğru ve yanlışı belirleyen ilahi bir otorite vardır ve insanlar bu otoritenin kurallarına uymak zorundadır. din temelli etik sistemlere örnek olarak islam'da bulunan islami etik veya hristiyanlıkta bulunan hristiyan etiği verilebilir.
ikinci bir düşünce okulu ise etik değerleri insanın içsel duygularında veya vicdanında bulduğunu savunur. bu görüşe göre, her bireyde doğuştan gelen bir ahlaki his vardır ve bu his onlara neyin doğru neyin yanlış olduğunu söyler. vicdan temelli etik sistemlere örnek olarak kant'ın deontolojisi veya aristoteles'in erdem etitiği verilebilir.
üçüncü bir düşünce okulu ise etik değerlerin toplumun kabul ettiği normlardan ve kültürel değerlerden kaynaklandığını savunur. bu görüşe göre, toplumda ortak bir ahlaki anlayış vardır ve bu anlayış bireyleri doğru davranmaya yönlendirir. kültür temelli etik sistemlere örnek olarak japon samuraylarının bushido kodu veya batı'da yaygın olan insan hakları evrensel değerleri verilebilir.
son olarak, bazı düşünce okulları ise etik değerlerin rasyonel düşünce ve akıl yoluyla belirlendiğini savunur. bu görüşe göre, insanlar akıllarını kullanarak doğru ve yanlışı belirleyebilirler. rasyonalist temelli etik sistemlere örnek olarak john stuart mill'in utilitarizmi veya ımmanuel kant'ın kategorik imperatif'i verilebilir.
etik değerlerin kaynağı üzerine farklı düşünce okulları bulunmaktadır. her biri farklı bir perspektif sunsa da hepsi insanların doğru ve yanlışı belirlemelerine yardımcı olmayı amaçlamaktadır. hangi düşünce okulunu benimsediğimiz ise kişisel inançlarımız ve deneyimlerimize bağlıdır.
