HEGEL'İN AHLAK FELSEFESİ - İYİ VE KÖTÜ ARASINDAKİ ÇATIŞMA

hegel'in ahlak felsefesi, iyi ve kötü arasındaki çatışmanın temelinde insanın özgürlük ve sorumluluk kavramlarının yattığını savunur. insan, özgür iradesiyle kendisine verilen seçenekler arasından bir tercih yapar ve bu tercihin sonucunda iyi ya da kötü eylemler gerçekleştirir.



hegel'e göre, insanın amacı mutluluk değil, ahlaki olgunluğa ulaşmaktır. bu olgunluğa ulaşmak için ise insanın kendisini tanıması gerekmektedir. kendisini tanıyan insan, doğru kararlar alarak iyi eylemler gerçekleştirebilir.

ancak burada ortaya çıkan sorun şudur: iyi ve kötü kavramları nelerdir? hegel'e göre bu kavramlar toplumsal normlara bağlıdır. toplumda kabul edilen davranış biçimleri iyi olarak nitelenirken kabul edilmeyen davranış biçimleri ise kötü olarak nitelenmektedir.

bu durumda ortaya çıkan bir diğer sorun ise toplumsal normların değişkenliğidir. bir toplumda kabul edilen davranış biçimi başka bir toplumda kabul edilmeyebilir veya zaman içinde değişebilir. bu nedenle hegel'in ahlak felsefesi, toplumsal normların değişkenliğine bağlı olarak iyi ve kötü kavramlarının da değişebileceğini savunur.

ancak bu durumda ortaya çıkan bir başka sorun ise bireysel özgürlüklerin sınırlandırılmasıdır. toplumsal normlara uymayan davranışlar kötü olarak nitelenirken, bu davranışları gerçekleştiren bireyler cezalandırılabilir. bu durumda bireysel özgürlüklerin sınırlandığı ve toplumsal normların baskın hale geldiği bir yapı ortaya çıkar.

hegel'in ahlak felsefesi, iyi ve kötü arasındaki çatışmanın temelinde insanın özgür iradesiyle aldığı kararların yattığını savunur. ancak bu kararlar toplumsal normlara bağlı olduğu için, iyi ve kötü kavramları da değişkenlik gösterir. bu nedenle hegel'in ahlak felsefesi, insanın kendisini tanıması ve doğru kararlar almasıyla olgunlaşabileceğini savunur. ancak bu süreçte bireysel özgürlüklerin sınırlanmasına da dikkat edilmesi gerekmektedir.