chandra talpade mohanty'nin "kadınların bedeni ve cinsellik üzerine analizi" konusu, kadınların bedenlerinin toplumsal cinsiyet normları tarafından nasıl şekillendirildiğini ve bu normların kadınların cinsel kimlikleri üzerindeki etkisini ele almaktadır. bu analiz, kadın bedeninin sadece biyolojik bir varlık olmadığını, aynı zamanda toplumsal olarak inşa edilen bir kavram olduğunu vurgulamaktadır.
mohanty'ye göre, kadın bedeni patriyarkal toplumda erkek egemenliği altında kontrol edilen bir nesnedir. kadının bedeni, erkeklerin arzularını tatmin etmek için kullanılan bir obje olarak görülürken, aynı zamanda doğurganlık yeteneğiyle de ilişkilendirilir. bu durumda kadının cinselliği sadece erkeğin arzularını karşılamak için kullanılan bir araç haline gelir.
mohanty'nin analizinde dikkat çektiği diğer önemli nokta ise küresel güneydeki kadınlarla küresel kuzeydeki beyaz feminizm arasındaki farklılıklardır. beyaz feminizm genellikle tüm dünyada geçerli olan evrensel bir "kadın deneyimi" olduğunu varsayar. ancak mohanty'ye göre bu yaklaşım yanlıştır çünkü her ülkenin, her kültürün ve her toplumun kendine özgü cinsiyet normları ve deneyimleri vardır. bu nedenle kadın bedeni ve cinselliği üzerine yapılan analizlerde bu farklılıkların göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
mohanty'nin analizi aynı zamanda kadınların bedenlerinin sadece cinsel nesneler olarak görülmediği, aynı zamanda direnişin bir aracı olarak kullanıldığı fikrini de vurgular. kadınlar, bedenlerini politik bir araç olarak kullanarak patriyarkal toplumun baskısına karşı çıkabilirler. örneğin, kadınlar kendi bedenleri üzerindeki kontrolü ele alarak doğurganlık haklarına sahip olabilir veya cinsel tercihlerini özgürce ifade edebilirler.
chandra talpade mohanty'nin "kadınların bedeni ve cinsellik üzerine analizi" konusu, kadının bedeninin toplumsal cinsiyet normları tarafından nasıl şekillendirildiğini ve bu normların kadının cinsel kimliği üzerindeki etkisini ele almaktadır. bu analizde dikkate alınması gereken en önemli nokta ise kültürel farklılıkların göz ardı edilmemesidir. kadının bedeni sadece bir obje değil aynı zamanda direnişin bir aracıdır ve kadınlar bedenlerini politik bir araç olarak kullanarak patriyarkal topluma karşı çıkabilirler.
