KEYNESCİLİK VE NEO-KEYNESCİLİK ARASINDAKİ FARKLAR

keynescilik ve neo-keynescilik, ekonomi alanında önemli iki akımı temsil eder. keynesçilik, ingiliz iktisatçı john maynard keynes'in 20. yüzyılın başlarında geliştirdiği ekonomik teorileri ve politikaları ifade ederken, neo-keynescilik ise bu teorilerin günümüz koşullarına uyarlanmış hali olarak karşımıza çıkar.



keynesçilik, devlet müdahalesini savunur ve piyasanın kendi kendine düzelme eğiliminde olmadığını öne sürer. bu nedenle devletin ekonomiyi canlandırıcı politikalar izlemesi gerektiğini savunur. gelir dağılımının adaletsiz olduğunu düşünen keynes'e göre devlet gelir dağılımını dengelemeli ve işsizlik gibi sorunlara müdahale etmelidir.

neo-keynescilik ise bu temel prensipleri benimser ancak bazı farklılıkları bulunur. neo-keynesciler, piyasanın daha esnek olduğunu ve rekabetin önemli bir unsur olduğunu kabul ederler. ayrıca keynes'in makroekonomik analizi üzerine yoğunlaşırlar ve mikroekonomik unsurları göz ardı etmezler.

keynesçiliğe göre devletin ekonomide aktif bir rol oynaması gerektiği vurgulanırken, neo-keynescilikte ise bu rolün daha sınırlı olabileceği düşünülür. neo-keynesciler genellikle maliye politikalarının yanında para politikasına da önem verirler ve enflasyonu kontrol altında tutmayı hedeflerler.

keynescilik ve neo-keynescilik arasındaki farklar genellikle uygulamaya yöneliktir. keynesciliğin daha çok devlete dayalı bir yaklaşım benimsediği görülürken, neo-keynesiciliğin daha çok piyasaya odaklandığı söylenebilir. her iki akım da ekonominin dengelenmesinde önemli rol oynar ancak günümüz koşullarına uygun çözümler üretmek adına farklı yaklaşımları benimserler.