NARSİSİZM KAVRAMI VE BENLİK ALGISI - FREUD FELSEFESİNDEKİ YERİ

narsisizm, kişinin kendini aşırı derecede beğenmesi, kendi benliğine aşırı düşkünlük ve başkalarını önemsememe durumu olarak tanımlanabilir. bu kavramın kökeni ise yunan mitolojisine dayanmaktadır. mitolojide narssus adında bir genç vardır ve bu genç kendisine aşık olmuştur. kendini gördüğü su yüzeyindeki yansımaya hayran kalan narssus, bu durum sonucunda açlıktan ve susuzluktan ölür.



freud'un psikanaliz teorisi içerisinde narsisizm kavramı da oldukça önemli bir yer tutar. freud'a göre insanın doğasında var olan cinsel enerji (libido), ilk olarak bireyin kendisine yönelir. bu süreçte birey, kendi benliğiyle kurduğu ilişkiyi keşfeder ve geliştirir. ancak bazı durumlarda bu ilişki aşırı derecede güçlenir ve birey sadece kendi benliğiyle ilgilenmeye başlar.

narsistik kişi, çevresindekilere karşı duyarsız olabilir ve sadece kendi isteklerini ön planda tutabilir. başkalarının duygularını veya ihtiyaçlarını umursamazlar çünkü onların tek odak noktası kendileridir. bu durumda narsistik kişi için en önemli olan şey, egosunu tatmin etmek ve kendini sürekli olarak övmektir.

freud'a göre narsistik kişi genellikle çocukluk döneminde yaşadığı travmatik olaylar sonucunda bu duruma gelmiştir. örneğin anne-baba ilgisinden yoksun kalma veya sürekli eleştirilme gibi faktörler narsistik kişiliği tetikleyebilir.

freud'un felsefesinde narsisizm kavramı bireyin benlik algısının nasıl şekillendiği konusunda önemli ipuçları vermektedir. narsistik kişi için en büyük sorun ise gerçeklikten koparak sadece kendi iç dünyasına odaklanmasıdır. bu durum hem bireysel hem de toplumsal ilişkilerde sorunlara yol açabilir ve tedavi edilmesi gereken bir durumdur.