postkolonyal feminist metodoloji, postkolonyal teori ve feminizm arasındaki kesişim noktasında yer alan bir yaklaşımdır. bu metodoloji, kadınların deneyimlerini ve kimliklerini anlamak için hem cinsiyet hem de ırk faktörlerini dikkate alır. chandra talpade mohanty ise bu yaklaşımın önde gelen isimlerinden biridir.
mohanty, postkolonyal feminist metodolojinin temel prensiplerinden biri olan "yerellik" kavramını vurgular. ona göre, kadınların deneyimleri ve kimlikleri sadece evrensel değil aynı zamanda yerel bağlamlarda da anlaşılmalıdır. yani, her kadının deneyimi kendine özgüdür ve kültürel bağlamdan etkilenir.
mohanty'nin yaklaşımının bir diğer önemli yönü ise "temsil" meselesine odaklanmasıdır. o, batılı feminizmin genellikle üçüncü dünya kadınlarını tek tip olarak temsil ettiğini savunur. bu temsiller genellikle sömürgeci bakış açısından kaynaklanan stereotiplere dayanır ve gerçek yaşam deneyimlerini yansıtmaz.
bu nedenle mohanty, postkolonyal feminist metodolojide yer alan "ötekileştirme" kavramına da değinir. ötekileştirme, batılı feminizmin üçüncü dünya kadınlarını "farklı" ve "geri kalmış" olarak görmesine neden olan bir süreçtir. mohanty, bu ötekileştirmenin üstesinden gelmek için yerel kadınların kendi deneyimlerini anlatma ve temsil etme hakkına sahip olduğunu savunur.
son olarak, mohanty'nin postkolonyal feminist metodolojiye katkılarından biri de "gözlemci konumunun farkındalığı"dır. o, araştırmacının kendi kimliğinin ve konumunun araştırma sonuçlarını etkileyebileceğini vurgular. bu nedenle, araştırmacının önyargısız olmaya çalışması ve yerel kadınların deneyimlerine saygı duyması önemlidir.
postkolonyal feminist metodoloji, chandra talpade mohanty'nin yaklaşımıyla birlikte kadınların deneyimlerini daha iyi anlamak için önemli bir çerçeve sunar. bu yaklaşım, evrenselcilikten uzaklaşarak yerellik ve temsil meselelerine odaklanırken aynı zamanda ötekileştirme süreçleriyle mücadeleyi de içerir.
