SCHOPENHAUER'IN AŞK VE İLİŞKİLER ÜZERİNE FELSEFESİ

schopenhauer, aşk ve ilişkiler konusunda oldukça çarpıcı ve pesimist bir felsefeye sahiptir. ona göre, aşk insanın en büyük acılarından biridir ve mutluluk getirmekten çok acı verir. schopenhauer'a göre, aşkın temelinde cinsel dürtüler yatar ve bu dürtüler insanı sürekli olarak tatmin arayışına iter. ancak bu arayış hiçbir zaman sonuca ulaşmaz çünkü insanın içindeki boşluğu dolduracak hiçbir şey yoktur.



schopenhauer'a göre, aşık olan kişi aslında karşı tarafı değil kendi içini sevmektedir. aşk, insanın kendi eksikliklerini gizlemesine yardımcı olur ve ona kendini iyi hissettirir ancak bu durum geçicidir ve gerçek mutluluğu getirmez. ayrıca schopenhauer'a göre, aşık olan kişi karşı tarafın da kendisine aynı şekilde tutkuyla bağlı olduğunu düşünür ancak bu genellikle yanlıştır.

ilişkilere gelince, schopenhauer bireyin kendi özgürlüğünü kaybettiği için ilişkilere karşıdır. ona göre, ilişki kurmak insanın içsel huzurunu bozar ve onu başka birinin istekleri doğrultusunda hareket etmeye zorlar. bu nedenle schopenhauer tek başına olmanın daha tercih edilir olduğunu savunur.

schopenhauer'ın aşk ve ilişkilere bakış açısı oldukça pesimisttir ve insana mutluluk getirmeyen duygular olarak görür. ona göre gerçek mutluluk bireyin kendi içinde bulunabilir ancak dışarıdan gelen şeylerde değildir. bu nedenle schopenhauer tek başına olmayı tercih eder ve ilişkilerden kaçınılması gerektiğini savunur.